உன் முகம் தேவையில்லையெனக்கு
அப்படியே என்னுடையதும்
பெயர்
மொழிதொலைபேசி எண் எனஎல்லாமே தேவையற்றது தான்நீ போலியென சந்தேகித்தாலும் கூடநிமிர்ந்து கிடக்குமிடத்தில் குனிதல்உன் குணமென சொல்லிவேஷம் போடுவதை தவிர்சாயம் வெளுத்த கூட்டங்கள்நானறிவேன்..உனக்குள்ளிருக்கும் எதிர்பார்ப்பைசூன்யப் பெருவெளியில்...
பேசுவதற்காகத்தான் உனை வரச்சொன்னேன் வரும்வழியெல்லாம் மனம் பேசியச்சொற்களின் அயற்சி உனைபார்த்ததும் ஓய்வெடுத்துகொள்ளுமென சத்தியமாய் நினைக்கவேயில்லை மெளனமாய் இந்த நிமிடம் துளி புன்னகையில்லை சினேக விசாரிப்புகள் இல்லை நம்மிடையே சூழ்ந்திருந்த அந்த உன்னத உணர்வும் இந்நிமிடம் கிடைக்கவில்லை உன் பார்வையின்...
காதலெனும் சிறகெடுத்து நானுனக்கு மாட்டிவிட்டபின் இலக்கின்றி பறந்தலைந்த பொழுதொன்றில் தான் எங்கோ தொலைத்திருந்தேன் என் ஒற்றைச்சிறகை சில்லு சில்லாய் சிதறிக்கிடக்கும் பிரியங்களின் வார்த்தைகளிலெல்லாம் நிறைந்து கிடக்கின்ற முகம் இறைத்து போட்டபடியிருக்கிறது சபையேறா பேச்சுகளை கதைசொல்லி களைத்து போகின்ற இடம்...
மெளனம் ஒரு பாடலாகவே இருந்தது நமக்கு.. இசைக்குறிப்புகள் பற்றிய கவலையின்றி தாளம் பற்றிய தயங்கங்களின்றி சுதி சுத்தமாய் பாடப்படுமோவென்ற பயங்களின்றி ப்ரியத்தின் வரிகள் சரியாய் படிக்கப்பட்டதன் பொருட்டு இந்த மெளனம் ஒரு பாடலாகவே இருந்தது ந ம க் கு..... -ரேவா
...
