இதுவும் ஒரு தோல்விக்கவிதை

சுற்றித்திரிந்த பெருவெளிகளின்
சூடு இன்னும் குறைந்தபாடில்லை..

கண் பார்த்த தருணத்தில்
உணர்வுகளின் உந்தலில்
இது விளைந்ததா?
இதுவரை விளங்கவில்லை....

கதையளந்தோம்
கற்பிற்க்கான வரையறை வைத்தோம்
தொட்டு பேசிவிட்டு
தொடாமல் விட்டுச்சென்றோம்

சண்டையிட்டோம்,
பிடிவாதாம் கொண்டோம்
ஒருவரை வெல்ல நினைத்து
இருவரும் தோற்றே போனோம்

ஆள நோக்கி,
அறியாமல் அளவெடுத்து
முதல் முத்தம் பதித்த
அந்த இடம்
அழியாமலிருக்கும் விந்தைகண்டு
ஆச்சர்யப்பட்டோம்...

கதறியழுகின்றேன்
இந்த தோல்வி
இந்த பிரிவு
எங்கனம் சாத்தியமென்று...

விடை சொல்லி விடு..
அன்றில்
காதல் பழகிய
இடத்தில்
என்னை கொன்றுவிடு..

இல்லை வழக்கமாய்
உம் வர்க்கம் பயன்படுத்தும்
வார்த்தையால்
எம்மை வதைத்துவிடு..

அதையும் விட 

கொடுமையாய்
நீயே என் உயிரை 

பிரித்துவிடு..

நீயற்ற தனிமைக்கு
துணையாய் இருக்கும்
இந்த கவிதைக்கு புரியும் முன்
இப்பிரிவுக்கு
நீயே பெயர் வைத்துவிடு..
இல்லையேல்
இதுவும் ஒரு தோல்விக் கவிதையென
பொருள்கொண்டுவிடும்
நீயில்லாத இவ்வுலகம்

முந்தைய பதிவு : பெண் பார்க்கும் படலமும் பெயர் தெரியாத மாப்பிள்ளையும்