இப்படியாய் சில அறிமுகம்.....

என் நண்பனின் நண்பனாய்
முன்பொரு தருணத்தில்
நீ
எனக்கு அறிமுகமானதாய்
ஞாபகம்....

 இன்று

பரஸ்பர அறிமுகத்துக்குபின்

சிக்கன சிரிப்பில்

சிறைபிடித்துக்கொண்டேன்

உன் சிநேகத்தை..

உள்ளுக்குள் ஒர் உராய்வு
உந்தன் விழிகள்
என்னை நோக்குகையில்..
வெளிகாட்டா வகையில்
கடந்து சென்றேன்

அவ்விழியிடம்...

பேசிக்கொண்டே நீ இருக்க
கேட்டுக்கொண்டே நான் மறக்க
தொலைத்திருந்தோம்
சில மணி நேரங்களை...

தூரத்தில் கடக்கும் ரயிலிருந்து
தூரல்விழும் மழையில்,
தொடங்கி
எதிர் இருக்கை குழந்தையின் சிரிப்புயென
அர்த்தமில்லாமல் அடித்து பெய்தது
நம் உரையாடல்.....

உன் தோளில் நான் உறங்கிப்போக
தூக்கிவைத்தால் கலைந்திடுமோயென்று
என் கவனமீர்த்தாய்
கலைந்த தூக்கத்தின் நடுவே...

கேட்க நான் மறந்து
கொடுக்க நீ மறந்த
தொலைபேசி எண்ணில்
தொலைக்கப்பட்டிருந்தது
எப்போதும் போல
இந்த இரயில் சினேகிதமும்..........