கற்பனையாளனுக்காய்

வாழத் தொடங்குவதற்கான வாய்த்தலை 
கோடிட்டு காட்டா காலத்தின் முன்
திராணியற்று நிற்கிற கனவுக்குள்
நீயுண்டு நெஞ்சம் நிறைய நிகழ்வுசார் 
காதலுண்டு

உணர்வுக்கு சிக்கா உடையணிந்து கொண்டு
உனைத் தேடுதல் அசெளகர்யமெனப்பட்டாலும்
மெல்ல மெல்ல அருகமர்ந்து தலைகோதிவிடுகிற
விரலினைத்தருகிறாய் கால்முளைக்கா
எந்தன் கனவுக்குள்

கற்பனையில் உனைத்தேடி
கனவுதனில் நிதம் வாடி
நிஜத்தினில் ஓடுகின்றேன்
சிறகற்ற பறவையைப்போல்..

பிய்தெரியமுடியா உந்தன் கனவுகளெனக்கு
சிறகுகளான பின் சிக்கனமென்ன
இச்சிறுபிள்ளைக் கனவுக்கு

உனைத்தேடி அலைந்திட்டேன்
கனவதில் நீ கிட்ட காத்திருந்தவள்போல
காதலுண்டிட்டேன்

மெய்யுணர்வில் கொஞ்ச்ம் கெஞ்சுதல்
மொழி அறிந்திட்டேன்
நாணமெனும்
தாழிட்டேன்
நாள் கணக்கில்
இவ்வுணர்வில் கட்டுட்டேன்
 
கனவுப் பசிக்கு உணவாகி
மெல்ல மெல்ல
உனைத் தின்றிடத் துடிக்கும்
இக்கவிதையின்
கருதனில்
உன்னை வைத்து
என்னை எழுதிட்டேன்..

எழுதியவை
எழுந்து நின்று
என்றேனும் உனை சேர்க்குமென்ற
 நம்பிக்கையில் இக்கவியை முடித்திட்டேன்..