உதிரும் சருகின் ஞாபகப் பசுமையில்
நினைவின் சலசலப்புகள்
வேர்விட மறந்த சம்பாஷணையில்
துளிர்த்திருக்கும் நியாயங்கள்
ஆழப்பற்றுதலில் அறுந்துவிட்ட
விதைகளில்
முழிந்திருக்கும் விருட்சங்கள்
மீளாக்கணங்களை விரித்துப் போடும்
காலத்தின் கண்களை
நேராய்ப் பார்க்க திராணியற்ற
காயத்தின் தழும்பென மிச்சமிருக்கும் ப்ரியங்கள்
எதன் பொருட்டும் விடுவித்துக்கொள்ளா
உயிர்வேரின் ஈரத்தில் துளிர்விடத் தெரிந்தும்
தொலைத்ததைப் போன்றதொரு தெனியில் தான்
வாழ்ந்தாகவேண்டியிருக்கிறது
இந்த வாழ்வை
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக