கண்கள் உறக்கம் அற்று,
கால்கள் தேடுதல் அற்று,
இதயமும் இயக்கம் அற்று,
தவிக்குது தவிக்குது...
ஏன் இந்த தவிப்பு,
எதற்கிந்த பிழைப்பு,
என் நிழலும் எனை பார்த்து
சிரிக்குது சிரிக்குது...
ஆறுதல் தந்தேனோ?
ஆற்றாமை மறைத்தேனோ?
என் நிழல் நீ என்ற
நினைவினில் இருந்தேனோ?
இன்று குழப்பம்
என்னை சூழ நடப்பதை
நானறியேன்....
நிழலென தொடர்ந்தவன்
நினைவினில் நிற்கிறான்.
நிஜத்தினை தெரிந்துமே,
ஏற்க மறுக்கிறான்...
நான் செய்த பிழையென்ன ?
உன்னை நானாய்
ஏற்க துணிந்திட்டேன்...
துணை வருவாய் என்ற
துணிவினில்,
பலரை எதிர்க்கத் துணிந்திட்டேன்..
அன்பாய் கரம் பற்றி
ஆறுதல் சொன்னவன்
மௌனத்தை பற்றிச் செல்கிறான்
புரியாத பேதை இவள்
அவன் மௌனத்தில்
வார்த்தையை தேடுகின்றேன்...
இது நான் அல்ல என்று
தெரிந்துமே,
என்னை நானாய் புதுப்பிக்க
முடியவில்லை,
நடப்பது எல்லாம்
அன்பின் மீறலில் நடக்கின்றதா?
புரியவில்லை..
இந்த புரியாத விதி மீறல்
என்னை பயமுறுத்துதடா...
என் செயல் அனைத்திலும்
உன் சிந்தனையே
வியாபித்து இருக்கும்
இந்த செய்கையின்
காரணம் நானறியேன்.....
முந்தையக் கவிதை : புரிந்துகொள்ள முடியாதவர்கள்
10 கருத்துகள்:
என் செயல் அனைத்திலும்
உன் சிந்தனையே
வியாபித்து இருக்கும்
இந்த செய்கையின்
காரணம் நானறியேன்....//
காதல் வியாதி வந்தா இப்பிடித்தான், ஒன்னுமே புரியாது....!!!
கவிதை சூப்பர்ப்...!!!
வணக்கம் அக்கா,
பிரிதலுக்கான காரணம் அறியாது புலம்பும் மன உணர்வுகளை கவிதை இங்கே சொல்லி நிற்கிறது.
கவிதை ரொம்ப நல்லா இருக்கு..
என் செயல் அனைத்திலும்உன் சிந்தனையேவியாபித்து இருக்கும்இந்த செய்கையின் காரணம் நானறியேன்.....இதை விட எப்படி சொல்லி விட முடியும் அவளின் அன்பின் வெளிப்பாட்டை..
என் செயல் அனைத்திலும்
உன் சிந்தனையே
வியாபித்து இருக்கும்
இந்த செய்கையின்
காரணம் நானறியேன்.....
இதை விட எப்படி சொல்லி விட முடியும் அவளின் அன்பின் வெளிப்பாட்டை..
ரேவா! நீங்கள் எழுதிய கவிதைகளில் என்னை மிக மிக கவர்ந்தவற்றில் இக்கவிதையும் ஒன்று.
சில நேரம் நம் மனதில் உள்ளதை மற்றவர் எழுத்தில் உணர்வோம். இன்று இக்கவிதை மூலம் உணர்கிறேன். கவிதையை படிக்கும் போது ஒருவரின் முகம் மனதில் தோன்றுவதை மறுக்க முடியவில்லை. அசத்திட்டீங்க ரேவா.
நிழலென தொடர்ந்தவன்
நினைவினில் நிற்கிறான்.
நிஜத்தினை தெரிந்துமே,
ஏற்க மறுக்கிறான்...
நான் செய்த பிழையென்ன ?
உன்னை நானாய்
ஏற்க துணிந்திட்டேன்...
துணை வருவாய் என்ற
துணிவினில்,
பலரை எதிர்க்கத் துணிந்திட்டேன்..
அன்பாய் கரம் பற்றி
ஆறுதல் சொன்னவன்
மௌனத்தை பற்றிச் செல்கிறான்
புரியாத பேதை இவள்
அவன் மௌனத்தில்
வார்த்தையை தேடுகின்றேன்...
இந்த வரிகள் என்னை மிகவும் கவர்ந்துவிட்டன. கண்களை ஈரமாக்கி விட்டன :-)
கவிதை அருமை....
MANO நாஞ்சில் மனோ கூறியது...
என் செயல் அனைத்திலும்
உன் சிந்தனையே
வியாபித்து இருக்கும்
இந்த செய்கையின்
காரணம் நானறியேன்....//
காதல் வியாதி வந்தா இப்பிடித்தான், ஒன்னுமே புரியாது....!!!
கவிதை சூப்பர்ப்...!!!
உண்மைதான் அண்ணா :) நன்றி உங்கள் வருகைக்கும் மறுமொழிக்கும் :)
நிரூபன் கூறியது...
வணக்கம் அக்கா,
பிரிதலுக்கான காரணம் அறியாது புலம்பும் மன உணர்வுகளை கவிதை இங்கே சொல்லி நிற்கிறது.
சரிதான் நிரூபன்...நன்றி உன் வருகைக்கும் மறுமொழிக்கும் :)
பதிவுலகில் பாபு கூறியது...
கவிதை ரொம்ப நல்லா இருக்கு..
நன்றி பாபு :)
கருத்துரையிடுக