நாடோடியின் திசைக்குள் கிழக்கு

அதே இரவு தான்
பூட்டிய வீட்டை கடக்கும் நாடோடியைப்போல்
கவனம் பெறுகிறது இன்றும்

எதிர்கொள்ள வேண்டி சமைந்து கிடக்கும் பகலுக்காய்
திண்ணையிலே தங்கச் சொல்கிறது

நடுநிசியில் கிளைவிரித்துக் கிடக்கும்
அமானுஷ்யத்தின் பிடிச்சிக்கலில்
நினைவுப்பேய் சிக்குண்டிருப்பது
ஆறுதலாய் இருக்கிறது இப்பொழுதுக்கு

அந்நேரத்தில்
பறவையொன்று எழுப்பும் குரல்
தொலைவு நோக்கி பயணப்படுமென்னை
விடிந்துவிட்டதாய் நம்பச்சொல்கிறது.


-ரேவா