மனதின் பெருஞ்சத்தம் சூழலைச் செவிடாக்க
அரூப வெளியெங்கும் அலைந்து திரிகிற
பைத்தியக் கால்வழி இறங்கிப் போகும்
மாதாந்திரத் தீட்டாய்
கண்ணீர் எச்சங்கள்
காக்கைக் கழிவு
வேர் பிடித்த மரத்தில் பழுதாய் போன
நினைவின் இருப்பிட விழுதுகள்
தவறிய கண்ணாடிச் சில்லில்
கை நரம்பறுத்து வழியும் ரத்தம்
வரைந்து பார்க்கிற பலநூறு பிம்பம்
கானல் தகிக்கும் பொழுதுகளாய்
விட்டேத்தியாய் விடப்பட்ட எழுத்தின் வழி
சுய இன்பம் காண்கிற தற்கொலைக் குறிப்பில்
கன்னித் திரை கிழியும் இக்கவிதை
ஒரு மலடாய்
-ரேவா
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக