விதையொன்றில் வேர்பிடித்த வனம்

வேதனை தரும் படியான சொல்
வீசியெறியப்பட்ட கண்ணாடி பிம்பம்

சில்லுகளாய் உடைந்து சிதறிய வாதங்கள்
ஒட்ட வைத்தலில் தொலையும் காலம்
கைம்பெண் நெற்றியின் ஸ்டிக்கர் வடு

கொடுத்ததை உடைக்கும் சடங்கு
குத்திக் கிழிக்க
குறைபட்ட மனம் இலையுதிர்க்கும் அவலம்
பேதைப் பருவத்து இளநரை

சரிசெய்யத் தொடங்கும் கரிசனம்
காட்டு வழியின் ஒற்றையடிப் பாதை

திரும்பும் திசையறியாது
தொலைந்து போகும் நாக்குகள்
எடுத்து வருகின்ற துர்கனவை
அழித்து வளர்வதாக விரிகிறது

என் வனம்

****
( Painting :Peter Dranitsin )

-ரேவா